Boekinfo Golf van Tranen

Boek fragment

Hoofdstuk 9, bladzijde 43/ 44

Mandar en ik hebben allebei veel last van onze voet. En het is een aardige uitputtingsslag geweest tot nu toe. Na een meter of dertig door de jungle de heuvel af te hebben gelopen, - we hebben geen flauw idee hoe ver het is (anderhalf uur lopen blijkt achteraf) - besluiten we terug te keren. We denken niet dat we nog een (tussentijdse) vluchtpoging aankunnen als we deze trip maken en we lijken veilig te zitten in de boom.

En nog voordat we onze, inmiddels vertrouwde, boom hebben bereikt, breekt weer grote paniek uit op de top van de heuvel.

De derde golf…

We klimmen zo hoog mogelijk, je wordt er handig in. Vanaf de grond schat ik later dat we ongeveer vijf tot zes meter hoog zaten, misschien hoger. Hoogtevrees bestond die dag niet. Beneden je zie je mensen rennen, niet wetend waarnaar toe, schreeuwend, niet wetend tegen wie of wat en waarom. Je weet niet wat er gebeurt. Je weet dat je zo meegenomen kan worden, dan is het over.

Het water ontziet niets en niemand. De onzekerheid is zo groot, inmiddels geloof je dat alles mogelijk is.

Nieuwsgierig geworden? Download hier hoofdstuk 8 voor je PDA of mobile. Of bestel gewoon het boek.